Een conflict is ook een kans

LOS JE ISSUE OF CONFLICT ECHT OP!!!

ZET DE STAP! Het is zo bevrijdend, gelukzalig en verbindend!

Vroeger vermeed ik conflicten. Ik wilde dat gedoe en ingewikkeldheid niet! Ik paste me aan, ging voor harmonie, loste het voor dat moment op. Toch bleef er iets knagen!

Het was niet echt opgelost! Zoals met een paracetamol die je in een glas water legt, dat is echt oplossen.

Toch kan dit ook met conflicten! Echt oplossen! Het transformeren van conflicten en problemen naar vrijheid en verbinding. Duurzaam en effectief!

In 2016 heb ik er mijn werk van gemaakt als life coach en mediator in transformatieve conflictoplossing en ben ik gestart met mijn praktijk “ik wil anders”.

Nu zeg ik: “Het komt goed! Kom maar zitten! Wat speelt er? Wat is er gebeurd?

Herken jij dat ook? Dat het niet loopt in een relatie, werkdruk, slepende conflicten of lastige situaties? Op je werk of prive? Je zit er mee in je maag en je krijgt het niet verandert.

We hebben de neiging om in een conflict elkaar te ontwijken, te negeren, de strijd aan te gaan, elkaar onbewust te dwarsbomen. Het is zo menselijk, het maakt alleen geen verschil. Uiteindelijk dwarsboom je je eigen geluk.

Ik herken dit en ik wilde dit niet meer. Zo ging ik jaren geleden een tijd met een steen in mijn maag naar mijn werk. Ik werkte als verpleegkundige en het lukte me niet om situaties verandert te krijgen. Situaties die in mijn ogen niet liepen en waar ik last van had. En dan was ik ook nog moeder en partner waar het ook nog wel eens botste. Ik wilde die nare gevoelens niet meer. Ik wilde het leuker hebben en ben er met behulp van coaching mee aan de slag gegaan. Ik heb gemerkt dat ik anderen niet kan veranderen. Ik ontdekte wel dat ik bij mezelf iets kon veranderen. Waardoor er in mijn omgeving ook iets mee veranderde. De angel ging eruit. Een oplossing vanuit de kern in mij.

Het veranderde mijn leven en mijn relaties met collega’s en dierbaren en mijn relaties thuis. Ik ontdekte gedachten waar ik mijzelf onbewust mee frustreerde en wat mij moedeloos en machteloos maakte. Een andere kijk, gaf een ander gevoel. Dat heet transformatie! Zo verhelderend! Ik kon het nu oplossen en regie nemen over mijn eigen geluk en handelen.

Het maakt alle contacten prettiger en makkelijker en het maakte mij een betere verpleegkundige en een gelukkiger mens. Ik heb nu de inzichten en de tools, wanneer ik weer zit te dippen, hoe me weer vrij te kunnen voelen en hoe in verbinding te blijven met anderen om me heen. Want dat wil ik.

Mij vrij en verbonden voelen met de mensen om mij heen.

Mijn ervaringen en kennis wilde ik doorgeven. Ik ben mij gaan scholen en heb de vaardigheden geleerd hoe ik als coach, mediator en trainer anderen kan helpen om ook tot oplossingen te komen waar ze tevreden mee kunnen zijn.

Nu help ik sinds 2016 anderen die vastgelopen zijn en graag anders willen! Verpleegkundigen, zorgprofessionals, onderwijzers, ondernemers, ouders, vaders en moeders en jongeren. Iedereen die het verschil wil maken in haar of zijn leven.

Coachgesprekken, mediationgesprekken, workshops, intervisie of een teambuildingsdag. Alles gericht op je vrij voelen en je verbonden voelen. win-win voor iedereen.

Ik ga voor oplossingen waar iedereen tevreden mee kan zijn. Want anders blijf je hangen in hetzelfde. Je komt het elke keer weer tegen. De angel moet er in zijn geheel uit, anders blijft het zeuren. Het goed hebben met jezelf en elkaar maakt veel verschil voor je gezondheid, psychisch welbevinden, samenwerking en het behalen van resultaten.

Ik hoor van klanten: “Had ik dit gesprek nou maar eerder gevoerd. Het laat me een heel andere kant van het probleem zien. Zo heb ik het nog nooit bekeken. Ik zie weer mogelijkheden en kan het oplossen. Ik weet nu wat ik zelf hier in kan doen. Ik begrijp de ander nu ook”.

Of een team wat zegt:” Onze patronen zijn zichtbaar geworden. We praten nu gelukkig weer met elkaar en niet langs elkaar. Het lijkt dan toch anders te zitten, dan we dachten. Heel verhelderend en bevrijdend. We liggen weer op 1 lijn en kunnen weer verder. We weten nu wat een ieder zelf kan doen”.

Wat er is gebeurd kun je niet veranderen. Wel wat het met je doet!

Wil jij anders? Het kan anders!

Durf het initiatief te nemen. Ik help je er graag bij.

Voor info kijk op www.ikwilanders.nl

 

 

Vastlopen in je leven

Een arts loopt vast in haar leven

Na jaren lang werkzaam te zijn geweest op een psychiatrische afdeling, heb ik ervaren dat iedereen vast kan lopen in het leven. In alle lagen van de bevolking komen psychiatrische problemen voor. Maakt niet uit welke functie je bekleed. Iedereen kan uit balans raken en volledig de regie kwijt raken over zijn of haar leven. Heel menselijk.

Op de afdeling

Zo herinner ik mij een vrouw bij ons op de afdeling die ik begeleidde. Zij was vastgelopen in haar leven en kon haar werk als arts niet meer uitoefenen. Zij was depressief, erg gefrustreerd en suïcidaal. Haar leven leek uitzichtloos. Het was moeilijk voor haar om de situatie te accepteren. Ze voelde zich gespannen en waardeloos. Haar was geadviseerd een andere baan te zoeken, maar dat wilde ze niet. De situatie was duidelijk vicieus. Ze hield zich ergens aan vast. Na lang te hebben gesproken ontdekte ze dat haar grote onbewuste angst was dat ze misschien in de toekomst haar kleding moest kopen op de markt. Voor haar een duidelijk teken dat je het dan echt niet goed gedaan hebt. Dat je enorm gefaald hebt in het leven. Ik vroeg haar of het klopte wat ze dacht.

Van beperkingen naar mogelijkheden

Is dat echt waar? Ik zag haar denken en ze lachte. Toen zij bedacht dat het oke is om kleding op de markt te kopen, kwam er ruimte in haar hoofd. Ik zag haar ogen oplichten. Zo mooi om te zien. Ineens viel het kwartje. De vrouw zag weer mogelijkheden en werd zich bewust van de impact van haar eigen oordelen op haar leven en haar gezondheid. En dat zij daar zelf invloed op heeft en dat kan veranderen.

Anders kijken

Ze ging anders kijken naar haar verleden. Naar haar moeizame relatie met haar vader. Ook daar kwam ruimte. Ze ging vriendelijker kijken naar zichzelf en naar anderen. Zo ontdekte zij dat ze zelf invloed had op haar eigen geluk. Ze had weer zin om te bouwen aan haar toekomst. Kijken vanuit het perspectief dat alles wat er gaat komen haar weg is. Vertrouwen. 

Authentiek zijn in de zorg en ggz

Authentiek zijn in de zorg en ggz

Herken jij ook de worstelingen die je als zorgverlener kan hebben? Wat zeg ik wel en wat zeg ik niet tegen de patiënt/cliënt of mijn collega? We herkennen het allemaal wel. Ik in ieder geval wel. Graag deel ik een ervaring uit de periode waarin ik werkzaam was in de rol als psychiatrisch verpleegkundige. Hoe authenticiteit en erkenning verbindend kan werken.

In 2014, na 16 jaar werkzaam te zijn als psychiatrisch verpleegkundige in een ziekenhuis, ben ik mij gaan scholen tot transformatief coach en mediator. Ik ben anders gaan kijken naar mensen en problemen. Mijn nieuwe levenskijk nam ik ook mee in mijn rol als verpleegkundige. Elke dag nieuwsgierig naar de patiënten en of ze stappen hebben gemaakt in hun herstel. Elke dag zin om samen met mijn collega’s verschil te maken.

Op een dag had ik een vroege dienst. Mijn collega moppert over een patiënte. Hij irriteert zich mateloos aan haar gedrag. Zoals hij het beschreef, snapte ik hem wel. Alleen ik had die irritaties niet.

We zitten op ons kantoor. Dezelfde patiënte komt ons kantoor binnen en zegt tegen mijn collega: ”Ik wil het je toch even vragen….irriteer jij je aan mij?” “Nee”, zei mijn collega, “hoe kom je daar nou bij? Ze zei:” Ik dacht het te voelen’. “Nee hoor” zei hij, ”maak je maar geen zorgen”.

Ze liep weg en ik zag haar houding. Ik zag dat ze ergens teleurgesteld was.

“Maar collega”, zei ik, “je irriteert je toch wel aan haar? Wat maakt dat je tegen haar zegt dat het niet zo is?” “Ach, zo erg is de irritatie ook weer niet, dat valt best mee. En ze heeft het echt niet kunnen merken aan me. En dan nog….ik ga dat toch niet tegen haar zeggen? Dat kan ik toch niet maken. Dat is toch niet professioneel?”

“Jawel, ik vind dat je dat wel kan maken. Juist. Nu ontken je iets wat er wel is, wat jij voelt en wat zij voelt. Dat geeft verwarring. Daar help je haar niet mee en ook jezelf niet. Integendeel. Hoe kan iemand zichzelf dan leren kennen? Laat haar blijken dat ze het goed heeft gevoeld. Dat ze kan vertrouwen op zichzelf, empoweren. Niet meer en niet minder. Loop anders even langs haar. Dan doe je het, in mijn visie, juist top als verpleegkundige.”

De collega is naar haar toe gelopen en ze zijn met elkaar in gesprek gegaan. De patiënte was blij te horen dat het dus klopte wat ze voelde. Ze werd erkent. “Zie je wel, heb ik het toch goed gezien”. Ze bedankte voor de eerlijkheid. Het gemopper van mijn collega was ook gestopt.

Durven te erkennen maakt verschil. Empoweren. Verbinden. Win-win.